Καραβόλοι με χόρτα

Από το βιβλίο “Μακριά Μυρωδιά,η μαγειρική κληρονομιά της Ρόδου “

Συγγραφέας και chef Γιώργος Τρουμούχης

 

Aπό τα αρχαιότερα πλάσματα της γης το ταπεινό σαλιγκάρι, είναι μοναδική περίπτωση τροφής υψηλής διατροφικής αξίας και χημικού πλούτου. Από την αρχαιότητα συνήθιζαν την εκτροφή τους σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους στις αυλές. Η κατανάλωση τους αποτέλεσε σημαντικό διατροφικό παράγοντα επιβίωσης σε πολύ δύσκολες εποχές. Με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές οι άνθρωποι σε όλα τα χωριά ξεχύνονταν στα χωράφια για να συλλέξουν τα σαλιγκάρια, αφού πέρα από βιοποριστικούς λόγους και τις οικονομικές δυσκολίες, αποτελούσε και εκλεκτό μεζέ. Η πλούσια χλωρίδα της ροδίτικης γης σε αρωματικά φυτά και βότανα πρόσδιδε στα σαλιγκάρια εξαιρετική γεύση.

Καλαούροι, χοχλιοί, καραβόλοι είναι ονομασίες που συναντάμαι στα χωριά.

Περιβολάριδες, χωματάδες ορισμένα από τα είδη ανάλογα με το που τους βρίσκουμε και την εποχή, με διαφορετικούς τρόπους μαγειρέματος. Συνόδευαν αρκετά φαγητά κατσαρόλας, με βάση τα άγρια χόρτα, την ντομάτα, τα κρεμμύδια, τον τραχανά και το περγούρι. Σε περιόδους νηστείας κατείχαν εξέχουσα θέση στο τραπέζι αλλά και ο τέλειος μεζές για τη σούμα που έπαιρναν μαζί τους στα καφενεία. Άξιο αναφοράς είναι οι καραβόλοι με πασταχιούτα, όπου έβραζαν τους περιβολάριδες, αφαιρούσαν το κέλυφος και τους μαγείρευαν με πλαστά μακαρόνια. Kαι οι χωματάδες με μελιτζάνες γιαχνί με ρύζι.

ΥΛΙΚΑ

 

Ανθός αλατιού