Από το βιβλίο “Μακριά Μυρωδιά,η μαγειρική κληρονομιά της Ρόδου “
Συγγραφέας και chef Γιώργος Τρουμούχης
Aπό τα αρχαιότερα πλάσματα της γης το ταπεινό σαλιγκάρι, είναι μοναδική περίπτωση τροφής υψηλής διατροφικής αξίας και χημικού πλούτου. Από την αρχαιότητα συνήθιζαν την εκτροφή τους σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους στις αυλές. Η κατανάλωση τους αποτέλεσε σημαντικό διατροφικό παράγοντα επιβίωσης σε πολύ δύσκολες εποχές. Με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές οι άνθρωποι σε όλα τα χωριά ξεχύνονταν στα χωράφια για να συλλέξουν τα σαλιγκάρια, αφού πέρα από βιοποριστικούς λόγους και τις οικονομικές δυσκολίες, αποτελούσε και εκλεκτό μεζέ. Η πλούσια χλωρίδα της ροδίτικης γης σε αρωματικά φυτά και βότανα πρόσδιδε στα σαλιγκάρια εξαιρετική γεύση.
Καλαούροι, χοχλιοί, καραβόλοι είναι ονομασίες που συναντάμαι στα χωριά.
ΥΛΙΚΑ
Ανθός αλατιού
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Πρόσθεσε ένα σχόλιο